หลังจากเลิกลาการทำงานที่ นิคมอุตสาหกรรมบางปู หมู่บ้านเชียงใหม่แลนด์ และหมู่บ้านศรีนครแลนด์ กับไพบูลย์แล้ว เราทั้งสองก็ห่างหายกันไปนานสองสามปี ผมก็หางานใหม่ทำตามประสามนุษย์เงินเดือน ส่วนไพบูลย์ไม่ทราบข่าวคราวว่าไปทำงานอะไร
ช่วงปลายปี พ.ศ. 2531 ขณะที่ผมกำลังจะหมดสัญญาการจ้างงานที่โรงแรม แกรนเดอ วิลล์ ของตระกูลตังฑัตสวัสดิ์ ที่หน้าวังบูรพา ผมก็ได้รับการติดต่อจาก ไพบูลย์ ให้มาช่วยงานอีกครั้งเป็นสนามที่ 3 งานนี้นัยว่าเป็นกิจการของไพบูลย์เอง คือมาช่วยบริหารนิตยสาร “นักขาย” รายเดือน รูปเล่มแบบนิตยสาร รีดเดอร์ไดเจ็สท์(ปิดตัวแล้ว) หรือฉบับภาษาไทยชื่อว่า “สรรสาระ” รั่นเอง
ผมมารับงานในตำแหน่ง ผู้จัดการทั่วไป ของบริษัท โปรเฟสชั่นนัลแมนเนจเมนต์ จำกัด โดย ไพบูลย์ สำราญภูติ เป็นประธานกรรมการบริหาร(CEO) สมใจ สำราญ ภูติ เป็นกรรมการผู้จัดการ สำนักงานตั้งอยู่ที่ ศูนย์การค้าโรงภาพยนต์โคลัมเบีย ถนนพหลโยธิน
ธุรกิจหลักของบริษัทฯมี 2 อย่างคือจัดทำนิตยสาร “นักขาย” รายเดือน และ จัดสัมมนาและฝึกอบรมทั่วไป
ภาพปกนิตยสารนักขาย
นิตยสาร “นักขาย” รายเดือน กำหนดกลุ่มผู้อ่านคือ นักขายทุกสาขาธุรกิจในประเทศไทย ซึ่งน่าจะมีจำนวนมากมายมหาศาล ขอเพียงสมัครเป็นสมาชิกหรือซื้ออ่านเพียงจำนวน 10 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ก็จะสามารถอยู่ได้สบายๆ
แต่ในความเป็นจริงไม่ได้เป็นอย่างนั้น ยอดขายน้อยมาก ส่งผลให้ยอดโฆษณายิ่งน้อยลงอีก พูดตามความเป็นจริงกิจกรรมผลิตนิตยสาร “นักขาย” ไม่สามารถจะเลี้ยงตัวเองได้เลย
ธุรกิจหลักของบริษัทฯอีกอย่างหนึ่งคือการจัดสัมมนาและฝึกอบรม ในช่วง พ.ศ. 2532 นับเป็นช่วงขาขึ้นของการจัดสัมมนา บริษัทฯมีโปรแกรมจัดสัมมนาเดือนละหลายโปรแกรม ส่วนใหญ่จะจัดขึ้นตามโรงแรมชั้นหนึ่งสมัยนั้น เช่น โรงแรมอินทรา ประตูน้ำ โรงแรมเซ็นทรัลพลาซ่า ห้าแยกลาดพร้าว เป็นต้น
มีรายการสัมมนาที่นิยมเรียกกันว่า “ทอล์คโชว์” รายการหนึ่ง ที่ไพบูลย์ เป็นวิทยากรเดี่ยวได้รับความนิยมจากผู้สนใจมากมายคือ เรื่อง “โจ จีราด ยอดนักขาย” จัดที่ห้องมรกต โรงแรมอินทรา มีผู้เข้าฟังจำนวนหลายร้อยคนทีเดียว รายการนี้บริษัทฯขึ้นปีละครั้ง
สัมมนาพิเศษ ส่งท้าย ปี พ.ศ. 2532
จากซ้าย ไพบูลย์ (กลาง) สมใจสำราญภูติ กก.ผจก. ขวาสุด ไกรฤทธิ์ บุญยเกียรติ
ซ้ายมือ อมร ถาวรมาศ กับผู้เขียน (หนุ่มร้อยปี)
เป็นที่น่าเสียดายที่บริษัท โปรเฟสชั่นนัลแมนเนจเมนต์ จำกัด ต้องปิดตัวลง หลังจากดำเนินธุรกิจได้เพียงสองสามปี สาเหตุหลักๆคือยอดขาดทุนจากการจัดทำนิตยสาร “นักขาย”
พบกันใหม่ตอนหน้าครับ สวัสดี
จดหมายเหตุหนุ่มร้อยปี 